Ten mały pojazd, dwumiejscowe coupé produkowane było od połowy 1984 o nazwie kodowej AW11. W porównaniu do poprzednich pojazdów które opisywałem pojazd ten konstrukcyjnie sporo się różni. Chociażby sposobem montażu silnika. Był on bowiem w tym aucie zamontowany poprzecznie przed tylną osią. Napęd oczywiście wędrował na oś z tyłu co czyniło to auta ciekawą propozycją na rynku.

„Niewielki” silnik o pojemności 1.6 może nie porywał pojemnością i mocą 120KM, ale przy masie poniżej 1 tony podobnie jak w przypadku MX5 potrafił pozytywnie zaskoczyć. W 1986 roku zaproponowano również wzmocniony silnik w wersji limitowanej o mocy 145 KM. Do wyboru była skrzynia automatyczna z czterema przełożeniami oraz manualna pięciostopniowa.

Inne jednostki napędowe stosowane w modelu E-AW10 i E-AW11 NA to:

• rzędowy motor DOHC /3A-U/ o pojemności 1452 cm³ i mocy 83 KM/5600 obr./min
• rzędowy motor DOHC /4A-GE/ o pojemności 1587 cm³ i mocy 130 KM/6600 obr./min

Zostajemy w klimatach Mazdy. Tym razem auto które wzbudza do dziś wiele kontrowersji jeśli chodzi o silnik. Mała pojemność, duża moc i spory apetyt na paliwo 🙂 Chodzi oczywiście o silnik Wankla. W przypadku Mazdy RX-7 (III generacji) silnik osiągał moc nawet 239KM z pojemności… 1.3l!

RX-7 została zaprezentowana 1978 roku wraz z pierwszą generacją modelu. Dziś jednak chciałbym skupić się nad jej ostatnią odsłoną, która była produkowana od 1992 roku do 2002. Model został oznaczony jako FC a miejsce produkcji to Hiroszima. Z najistotniejszych rzeczy to oczywiście klasyczny napęd na tył.

Dziś to auto jest ciekawym kąskiem dla tunerów i kolekcjonerów. Z roku na rok przybiera na wartości i jest ich coraz mniej.